Vrienden Diergeneeskunde


Jij wilt dat dieren gezond zijn én blijven. Dat willen wij ook. 

Daarom zetten wij ons in voor baanbrekend wetenschappelijk onderzoek en innovatieve behandelingen die het welzijn en de gezondheid van dieren én mensen duurzaam verbeteren. 

Jouw bijdrage maakt het mogelijk!

  

Steun een van onze projecten of steun ons direct.   

Hoeveel kan je doen in je 'eendje'? Samen maken we hét verschil!

                                                                                          

Lees meer Lees minder
Wij hebben samen al 4.687 km afgelegd
Bekijk alle
  In 1882 maakte de Britse fotograaf Eadweard Muybridge furore met zijn serie stilstaande foto's van het "bewegende paard". Zijn doel? Antwoord geven op een eeuwenoude vraag: is er een moment in draf dat een paard alle vier benen van de grond heeft. Muybridge's destijds buitengewoon innovatieve methode was het installeren van een reeks van 24 camera's langs een renbaan en vervolgens een paard er overheen laten lopen. Op het moment dat het paard de camera's passeerde, activeerde een struikeldraad de camera's. Het resultaat? Een series gedetailleerde foto's die het bewegingsafloop van de volledige pas van het paard weergaven. Bewust of onbewust legde Muybridge hiermee de basis voor het objectief kunnen meten van de beweging van dieren. In de afgelopen eeuw, en in het bijzonder in de afgelopen decennia, is de belangstelling voor biomechanica, kinematica  en bewegingsanalyse uitgegroeid tot een van de meest belangrijke instrumenten om het welzijn van paarden te bewaken.   De afgelopen jaren heeft de inzet van sensoren ervoor gezorgd dat wij de bewegingsafloop van paarden, en hiermee een beginnende of bestaande kreupelheid steeds beter in beeld kunnen brengen. Inmiddels zijn deze sensoren dusdanig geavanceerd dat ze in verschillende veldsituaties, dus in de praktijk, kunnen worden gebruikt. De ontwikkelingen op het gebied van 'machine learning' (AI) en de brede beschikbaarheid van computertechnologie maken het daarnaast mogelijk om ook complexe biomechanische systemen in ‘real life’, dus in de praktijk, te bestuderen. Hiermee is het mogelijk om de theoretische lessen, opgedaan tijdens tientallen jaren van bewegingsonderzoek, in de praktijk toe te passen en de beweging van paarden objectief en nauwkeurig in beeld te brengen. En dit betekent dat we de effecten van het rijden en trainen op het welzijn en de gezondheid van paarden daadwerkelijk, objectief en betrouwbaar kunnen meten.    iMotion Equine - paardenwelzijn centraal   Wij zijn van mening dat in de omgang tussen paard en ruiter paardenwelzijn altijd centraal hoort te staan. Een paardeneigenaar, ruiter of trainer zou op tijd moeten kunnen inspelen op de kleinste verandering in de beweging van een paard; om ervoor te zorgen dat het paard fitter en gezonder wordt en overtraining of blessures te voorkomen. Door gebruik te maken van geavanceerde sensortechnologieën gericht op het meten, analyseren en definiëren van beweging, willen we de bewegingspatronen van Nederlandse paarden, van recreatief tot gevorderd niveau in kaart brengen, en daarnaast natuurlijk ook het effect van de interactie tussen paard en ruiter.  Wij willen de meest nauwkeurige bewegings-database van paarden aanleggen, met als doel het ontwikkelen van heel concrete referentiewaarden voor paarden van verschillende leeftijden en op verschillende trainingsniveaus. Deze referentiewaarden willen we vervolgens inzetten om eigenaren, ruiters, trainers en coaches te helpen het welzijn en de gezondheid van hun paarden te monitoren, te waarborgen én te verbeteren, een heel paardenleven lang.    Help je mee?    We hebben grote plannen, en we zijn ervan overtuigd dat we een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan meer paardenwelzijn.  Maar om deze plannen te realiseren, hebben wij jouw hulp nodig. Want dergelijk ambitieus onderzoek kost geld. Dankzij de genereuze steun van Human & Horse Academy, Abri voor Dieren, Dechra, en Mustad hebben wij al een start kunnen maken, maar we zijn er nog niet.  Dus, vind je paardenwelzijn ook zo belangrijk, en wil je meer weten over hoe paarden nou echt bewegen? Steun dan iMotion Equine hier.    P.S. Ben je eigenaar of verzorger van een paard? Dan kun je mogelijk meedoen aan het onderzoek. Lees hier meer.  
iMotion Equine

Onderzoek rond DCM en hepatitis bij Dobermanns gaat nieuwe fase in

18-03-2024 | 11:00

Dobermanns lijden vaker aan leverontstekingen (hepatitis) en aan de hartspierziekte DCM (dilaterende cardiomyopathie) dan andere hondenrassen. Het Expertisecentrum Genetica doet al decennialang onderzoek naar deze erfelijke aandoeningen. Het afgelopen jaar is er vooruitgang geboekt rond deze beide aandoeningen, waarvan sommige resultaten ook van belang zijn voor de humane geneeskunde.

Ongeveer de helft van alle Dobermanns ontwikkelt dilaterende cardiomyopathie (DCM), een  erfelijke hartziekte. Bij deze ziekte aan de hartspier kunnen de spiercellen minder goed samenknijpen, waardoor de spierwand wijder wordt. Ook bij mensen komt deze aandoening voor: de ziekte treft 1 op de 500 mensen.


Risicogenen DCM in kaart gebracht

Onderzoeker Frank van Steenbeek en zijn team identificeerden kort geleden twee nieuwe risicogenen voor DCM in een groep van meer dan 500 Europese honden en een groep mensen met DCM. Zowel honden als mensen met cardiomyopathieën vertoonden identieke ziektekenmerken en mutaties in de genen RNF207 en PRKAA2. Het onderzoeksrapport is hier te lezen: (Identification of novel genetic risk factors of dilated cardiomyopathy: from canine to human).

De uitkomsten van dit onderzoek zijn van belang om de ontwikkeling van DCM beter te kunnen begrijpen. Dit kan in de toekomst bijdragen aan betere mogelijkheden om de diagnose te stellen of om betere therapieën te ontwikkelen.

Dankzij deze samenwerking tussen onder andere Universitair Medisch Centrum Utrecht, Amsterdam Universitair Medisch Centrum, Universiteit Utrecht en verschillende Europese universiteiten verwacht het team om fokkers een nieuw hulpmiddel te kunnen bieden tegen DCM bij Dobermanns. Daarbij is ook het beter begrijpen van DCM bij de mens een stukje dichterbij gekomen.  

DNA-test voor DCM

In april besteedde het Vetscience magazine aandacht aan een nieuwe DNA-test voor DCM. Daarin blikte Frank vooruit op een DNA-test: “De volgende stap is het ontwikkelen van een genetische test. Dat zou betekenen dat je wat bloed of wangslijmvlies afneemt en weet of een hond de ziektevariant heeft. Je kunt dan zeggen: met deze twee honden gaan we niet fokken, want dat geeft een hoog risico op nageslacht met een verwijde hartspier. Als elke fokker in Nederland de test straks gebruikt, kunnen we DCM misschien helemaal uitbannen.” Een genetische test ontwikkelen hoeft niet lang te duren, denkt Van Steenbeek. “We weten immers waar we moeten zijn in het DNA. Mogelijk is die test er al in 2023.”

De ontwikkeling van deze test is kort geleden afgerond, waarbij gebruik werd gemaakt van de resultaten uit het bovenstaande onderzoeksrapport. De test is hier aan te vragen.
 

Nieuw onderzoek naar hepatitis

Dobermanns lijden vaker aan leverontstekingen (hepatitis) dan andere hondenrassen en de ziekte heeft vaak een dodelijke afloop. In de jaren negentig deed Dr. Paul Mandigers al onderzoek naar Dobermann hepatitis en ontdekte dat koperstapeling een belangrijke rol speelt bij het ontstaan van de ziekte. Dr. Hille Fieten vond dat bij Dobermanns dezelfde mutaties een rol spelen als in de Labrador retriever.

Uit eerdere onderzoeken lijkt er een verband te zijn tussen bepaalde variaties in genen die van belang zijn voor regulatie van het immuunsysteem (DLA-haplotypes) Dierenarts en promovendus Christina Kijan is begonnen met het analyseren van de verschillen in deze DLA-haplotypes binnen de Nederlandse Dobermann populatie. Zo probeert ze meer informatie te verkrijgen over de achtergrond van hepatitis bij Dobermanns.

Daarbij werkt ze samen met de Embark Veterinary, die wereldwijd, eigenaren van Dobermanns hebben opgeroepen om mee te doen met het onderzoek. Met behulp van maar liefst 1700 reacties op deze enquête kan Kijan grootschalige analyses uitvoeren waarin de genetische data van elke hond onderzocht, en met elkaar vergeleken kan worden.

Cardioscreening

DCM is aan de buitenkant niet zichtbaar. Toch is het mogelijk om DCM in een vroeg stadium vast te stellen door middel van een cardioscreening.

Na lichamelijk onderzoek (inclusief auscultatie of luisteren naar het hart) kunnen aanwijzingen gevonden worden voor een hartziekte, zoals de aanwezigheid van een hartruis of een ritmestoornis. Een normaal lichamelijk onderzoek sluit een hartziekte niet uit. Daarom wordt er tijdens een cardioscreening ook een echo van het hart gemaakt.

Het advies is om te screenen op DCM vanaf de leeftijd van drie jaar. Deze beoordeling moet worden uitgevoerd door een ervaren veterinair cardioloog. Een eenmalige screening is niet voldoende om toekomstige ontwikkeling van DCM uit te sluiten en daarom wordt een jaarlijkse controle geadviseerd. Lees hier meer over de mogelijkheden voor cardioscreening bij de faculteit Diergeneeskunde:

Financiële steun blijft nodig

Verder onderzoek is nodig om te zorgen dat Dobermanns niet meer vroegtijdig overlijden door deze erfelijke ziektes. Dit onderzoek is volledig afhankelijk van de steun en vrijgevigheid van mensen en organisaties zoals jij. Met jouw gift, klein of groot, maakt u het verschil voor de gezondheid en toekomst van de Dobermann. Help mee!

 

Lees meer | Bekijk alle